هیدروکراکینگ
فرایند کرکینگ شامل شکستن هیدروکربن های با وزن مولکولی بالا به محصولاتی با وزن پایین مثل بنزین و دیزل انجام می شود. فرایند کرکینگ سه نوع دارد: کراکینگ کاتالیزوری، کراکینگ گرمایی و هیدروکراکینگ.کراکینگ کاتالیزوری زمانی که هیدروکربن های با وزن مولکولی بالا از تقطیر در خلا را بخواهیم به مخلوطی از محصولات مفید تبدیل کنیم استفاده می شود. این فرایند زمانی که شکست شیمیایی در دمای ۴۵۰ تا ۵۰۰ درجه سانتی گراد و فشار توسط کاتالیزور کنترل می شود، برای مواد اولیه استفاده می گردد.
برای شکست قسمت با قی مانده از تقطیر در خلا به وسیله گرما، از کرکینگ حرارتی استفاده می شود. محصولات این فرایند به عنوان سوخت تقطیر و بنزین استفاده می گردد.
کراکینگ کاتالیزوری در حضور هیدروژن، هیدروکراکینگ نامیده می شود. این فرایند بهره وری اجزا بنزین را افزایش می دهد، در محصولات تقطیر نوری استفاده می شود و ناخالصی هایی مانند نیتروژن و گوگرد را به وسیله ترکیب انها با هیدروژن ( که آن را به این سبب روش تصفیه ای می دانیم) حذف می کند.
کاتالیزورهای هیدروکراکینگ:
بلورهای سلیس بر پایه الومینیوم که با فلزات خاکی کمیاب به شکل شبکه قرار گرفته باشند: پلاتین، پالادیوم، تنگستن و نیکل و فلزات خاکی کمیاب معمولا مخلوطی از لانتانیوم، سریم و مقادیر جزئی دیگر هستند. سرعت فرایند کراکینگ در حضور اسید افزایش می یابد.
فرمولاسیون هیدروکراکینگ کاتالیزوری و شرایط این فرایند مانند دما ، فشار و میزان کاتالیزور براساس تولید محصولات نهایی مد نظر انتخاب می شود.