اکسید اتیلن
اکسید اتیلن یا اکسیران ،ساده ترین ترکیب اپوکسید شناخته شده است. این ترکیب در حالت گازی سنگین تر از هوا است ، و در حالت مایع چگالی کمتر از اب دارد. این گاز بی رنگ در گرما یا چگالی بالا ، پلیمریزه می شود. نقطه جوش این ترکیب ۱۱ درجه سانتی گراد و نقطه اشتعال ان ۲۰- درجه است.استفاده کلیدی و مهم از اکسید اتیلن به عنوان ماده خام در تولید پلی سوربات و پلی اتیلن گلیکول (PEG ) دانست.
علاوه بر کاربرد گسترده و فراوان این ترکیب، اکسید اتیلن به عنوان یک ترکیب سمی شناخته شده است، که در کوتاه مئت سبب التهاب و در بلند مدت طیف گسترده ای از سرطان ها را به عنوان یک ماده سرطان زا می تواند ایجاد کند. می بتوان گفت سرطان زایی بالای این ترکیب به علت واکنش پذیری شدید ان می باشد.
اکسید اتیلن در حلال های اب دوست و اب گریز حل می شود بجز کربن تتراکلرید و اب.
اکسید اتیلن ترکیبی شیرین، با بویی اتر مانند است. واکنش پلیمریزاسیون این ترکیب مانند واکنش با امونیاک انحصاری است.
کاربرد های ضدعفونی کنندگی اکسید اتیلن همرا با استفاده ان در صنعت پلی اورتان، چسب، حلال ها و ضدیخ، سبب شده است تا اکسید اتیلن به ماده اولیه بسیار با ارزشی تبدیل شود. گلیکول اتر، اتانول امین، سورفاکتانت، پلی استر و نمونه ای از کاربردهای دیگر این ترکیب است.
اکسید اتیلن از طریق اکسیداسیون مستقیم اتیلن، دهیدروژناسیون اتیلن کلروهیدرین و واکنش اتیلن با هیپوکلرو اسید ، تولید می شود.