DCC (Deep Catalytic Cracking)
بعد از دهه ۸۰ میلادی با افزایش قیمت نفت استفاده از واحدهای کت کراکر و هیدروکراکینگ مقرون به صرفه شد. از این زمان واحدهای کت کراکر و هیدروکراکینگ به صورت رقبای سرسختی برای واحدهای ککینگ و غلظت شکن در آمدند و به نظر می‌رسد که واحدهای ککینگ و غلظت شکن نهایتا مغلوب کت کراکر و هیدروکراکینگ شوند. فرآیند DCC یک تکنولوژی شکست کاتالیستی به منظور شکستن خوراک با ترکیبات سنگین هیدروکربنی از قبیل (Vacuum Gas Oil) VGO، (Vacuum Tower Oil) VTB و (De-asphalted Oil) DAO، به الفین‌های سبک از قبیل اتیلن، پروپیلن و بوتیلن، همچنین گاز مایع، بنزین و محصولات میان تقطیر است.
معمولا هدف اصلی از فرآیند DCC، تولید بیشترین مقدار پروپیلن و یا ایزوالفین از خوراک است. سیستم‌های تشکیل دهنده فرآیند DCC بسیار شبیه به فرآیند FCC است. در این فرآیند خوراک به وسیله بخار پخش شده و سپس در معرض تماس کاتالیست داغ قرار می‌گیرد و به صورت کاتالیستی خوراک سنگین به ترکیبات سبک شکسته می‌شود. دمای کراکینگ یکی از مهم‌ترین مشخصه‌ها در واکنش‌های کراکینگ است که در مقایسه با دمای واکنش در فرآیندهای دیگر، دمای فرآیند DCC پایین‌تر است که این امر به دلیل طراحی ویژه کاتالیست در فرآیند DCC است.