آنتی اکسیدان برای پلیمرها

آنتی اکسیدان برای پلیمرها

آنتی اکسیدان ها و یا UV stabilizers مواد شیمیایی هستند که متوقف کننده واکنشهای خودبخودی اکسیداسیون پلیمرها می باشند. تخریب هوازی به تدریج در دمای اتاق اتفاق می افتد، اما تقریباً همه پلیمرها هنگام فرایند و شکل دهی در دمای بالا در معرض اکسیداسیون حرارتی قرار دارند. مثلا برای قالب گیری تزریقی پلیمرها بایستی آنها را به نزدیک دمای ذوبشان رسانید. تحت این شرایط، واکنش با اکسیژن خیلی سریعتر اتفاق می افتد. حساسیت به اکسیداسیون بستگی به نوع پلیمر هم دارد.

مثلا پلی پروپیلن و لاستیکها در دمای اطاق به کندی شروع به تجزیه می کنند. آنتی اکسیدان ها از اهمیت زیادی در خلال فرایند نمودن پلیمرها برخوردار هستند و با ثبات طولانی مدت در دمای محیط به طور فزاینده توسط تثبیت کننده های نور آمین (HALS) تأمین می شوند.  ترکیبات فنلیک، ترکیبات سرب و کادمیم، اورگانوفسفاتها عمده ترین ترکیبات استفاده شده به عنوان آنتی اکسیدان در پلیمرها می باشند. ترکیبات Irganox و Irgafos از آشناترین نامهای تجاری استفاده شده به عنوان آنتی اکسیدان در پلیمرها می باشند.

کاربرد ماده شیمیایی آنتی اکسيدان

• به تاخیر انداختن تجزیه اکسیداسیونی پلیمرها در دمای محیط
• بالا بردن مقاومت پلیمرهای استفاده شده در بسته بندی مواد غذایی به امواج مایکروویو
• بالا بردن مقاومت اکسیداسیونی پلیمرها در دماهای بالا

بسته بندی و حمل و نقل ماده شیمیایی آنتی اکسيدان

آنتی اکسیدان های پلیمری عمدتا به اشکال پودری و یا گرانولی در بازار موجود می باشند و هیچ مشکل خاصی در هنگام استفاده از این مواد گزارش نشده است. در هنگام ذخیره سازی بایستی از از رطوبت و حرارت دور نگه داشته شوند. در کیسه های 20 کیلوگرمی عمدتا بسته بندی می شوند.