کاتالیست چیست
1 min read
زمان انتشار:18 شهریور 1404

کاتالیست‌ها نقشی مهمی در تولید انرژی و کاهش آلاینده‌ها دارند. این مواد در فرآیندهای مختلفی مانند پالایش نفت، تولید گازهای پاک و حتی در فناوری‌های ذخیره انرژی به کار می‌روند.

علاوه بر این، کاتالیست‌ها در تصفیه گازهای خروجی از خودروها نیز استفاده می‌شوند تا آلاینده‌هایی مانند مونوکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن و هیدروکربن‌های غیرسوخته را به مواد بی‌ضرر تبدیل کنند. این فرآیندهای کاتالیزوری به حفظ محیط زیست و بهینه‌سازی مصرف سوخت کمک می‌کنند.

مقدمه‌ای بر کاتالیست و نقش آن در واکنش‌های شیمیایی

کاتالیست‌ها به بهینه‌سازی فرآیندهای شیمیایی کمک می کنند.

 کاتالیست‌ها موادی هستند که سرعت واکنش‌های شیمیایی را افزایش می‌دهند بدون اینکه خود در فرآیند واکنش مصرف شوند. این مواد به‌وسیله کاهش انرژی فعال‌سازی واکنش، شرایط را برای انجام سریع‌تر واکنش فراهم می‌کنند.

به عبارت دیگر، کاتالیست‌ها با تغییر مسیر واکنش‌ها و ارائه مسیری کم‌انرژی‌تر، موجب تسریع واکنش می‌شوند. یکی از ویژگی‌های مهم کاتالیست‌ها این است که در پایان واکنش، هیچ تغییری در خود کاتالیست به وجود نمی‌آید و می‌تواند بارها و بارها مورد استفاده قرار گیرد. کاتالیست‌ها نقش حیاتی در بسیاری از فرآیندهای شیمیایی صنعتی دارند و بدون آن‌ها بسیاری از واکنش‌ها بسیار کند یا غیرممکن خواهند بود.

در صنایع شیمیایی، کاتالیست‌ها برای بهبود بازده فرآیندها و کاهش هزینه‌ها به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند. به‌عنوان مثال، در فرآیند تولید آمونیاک (فرآیند هابر)، کاتالیست آهنی به‌کار می‌رود تا واکنش ترکیب نیتروژن و هیدروژن به آمونیاک را تسریع کند. در فرآیند هیدروکراکینگ نفت، کاتالیست‌ها برای تبدیل هیدروکربن‌های سنگین به سوخت‌های سبک‌تر و ارزشمندتر به‌کار می‌روند.

علاوه بر این، در صنایع خودروسازی، کاتالیست‌های سه‌گانه برای کاهش آلاینده‌های خروجی از موتورهای احتراق داخلی و تبدیل مونوکسید کربن، هیدروکربن‌ها و اکسیدهای نیتروژن به مواد بی‌ضرر استفاده می‌شوند. به‌طور کلی، کاتالیست‌ها به بهینه‌سازی فرآیندهای شیمیایی، افزایش بهره‌وری انرژی و کاهش اثرات زیست‌محیطی کمک می‌کنند.

انواع کاتالیست: همگن، ناهمگن، خودکار و زیستی

کاتالیست های همگن و ناهمگن در سرعت و کیفیت تولید محصولات شیمیایی نقش دارند.

 کاتالیست همگن

کاتالیست همگن در همان فاز واکنش‌دهنده‌ها حضور دارد، به‌طور مثال در محلول‌های مایع یا گازی. این کاتالیست‌ها به‌طور معمول به‌صورت یونی یا مولکولی در سیستم واکنش یافت می‌شوند. این نوع کاتالیست‌ها عملکردی یکنواخت دارند زیرا در فاز واکنش‌دهنده‌ها حل می‌شوند، اما جداسازی آن‌ها پس از واکنش می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. یک مثال از کاتالیست همگن، استفاده از یون‌های فلزی در فرآیندهای مایع است.

 کاتالیست ناهمگن

کاتالیست ناهمگن در فازی متفاوت از واکنش‌دهنده‌ها قرار دارد. این نوع کاتالیست‌ها معمولاً در حالت جامد هستند، در حالی که واکنش‌دهنده‌ها در فازهای گاز یا مایع هستند. کاتالیست‌های ناهمگن به‌ویژه در فرآیندهای صنعتی مانند پالایش نفت و تولید سوخت‌ها استفاده می‌شوند. این کاتالیست‌ها به راحتی از محصول نهایی جدا می‌شوند، اما برای انجام واکنش ممکن است به شرایط خاصی مانند دما و فشار بالا نیاز داشته باشند.

 کاتالیست خودکار

کاتالیست‌های خودکار به موادی اطلاق می‌شود که پس از هر واکنش توانایی احیای خود را دارند و می‌توانند به‌طور مداوم در فرآیندهای شیمیایی فعال بمانند. این کاتالیست‌ها معمولاً در سیستم‌های کاهش آلاینده‌ها در خودروها به‌کار می‌روند. کاتالیست‌های خودکار می‌توانند آلاینده‌های مضر مانند مونوکسید کربن و اکسیدهای نیتروژن را به مواد بی‌ضرر تبدیل کنند و پس از هر واکنش به حالت اولیه خود بازگردند.

 کاتالیست زیستی

کاتالیست‌های زیستی که معمولاً به‌عنوان آنزیم‌ها شناخته می‌شوند، پروتئین‌هایی هستند که در موجودات زنده یافت می‌شوند و می‌توانند واکنش‌های شیمیایی خاصی را تسریع کنند. این کاتالیست‌ها در فرآیندهای بیولوژیکی مانند متابولیسم و هضم غذاها نقشی حیاتی دارند. آنزیم‌ها در بسیاری از صنایع مانند داروسازی، تولید مواد غذایی و تولید انرژی زیستی نیز کاربرد دارند. آنزیم‌ها معمولاً حساس به شرایط محیطی مانند دما و pH هستند و می‌توانند به‌طور بسیار خاص و انتخابی عمل کنند.

کاتالیست‌های مثبت و منفی: تفاوت و کاربردها

کاتالیست‌های مثبت و منفی: ابزارهای حیاتی برای مدیریت سرعت و کیفیت واکنش‌ها

 کاتالیست‌های مثبت

این کاتالیست‌ها با کاهش انرژی فعال‌سازی، سرعت واکنش‌ها را افزایش داده و فرآیندهای شیمیایی را تسریع می‌کنند. به‌طور معمول، این نوع کاتالیست‌ها در فرآیندهایی که نیاز به تسریع واکنش دارند، مانند تولید آمونیاک (Haber process) و فرآیندهای پالایش نفت استفاده می‌شوند. آن‌ها به‌عنوان تسریع‌کننده‌های واکنش عمل می‌کنند و موجب می‌شوند تا محصولات با سرعت بیشتری تولید شوند .

 کاتالیست‌های منفی

کاتالیست‌های منفی یا مهارکننده‌ها، واکنش‌ها را کند کرده یا از وقوع آن‌ها جلوگیری می‌کنند. این کاتالیست‌ها معمولاً در فرآیندهایی که باید واکنش‌های جانبی یا ناخواسته کنترل شوند به‌کار می‌روند. به‌عنوان مثال، در فرآیندهای صنعتی خاص یا سیستم‌های کاهش آلاینده‌ها در خودروها، از کاتالیست‌های منفی استفاده می‌شود تا از تولید آلاینده‌ها یا محصولات ناخواسته جلوگیری شود.

کاتالیست‌های ناهمگن و نقش آن‌ها در صنایع پتروشیمی

مزایای کاتالیست‌های ناهمگن: انتخاب‌پذیری، جداسازی آسان و افزایش بهره‌وری

کاتالیست‌های ناهمگن، کاتالیست‌هایی هستند که در فازی متفاوت از واکنش‌دهنده‌ها قرار دارند، به‌طور معمول کاتالیست‌ها در فاز جامد و واکنش‌دهنده‌ها در فاز مایع یا گاز قرار دارند. این نوع کاتالیست‌ها در بسیاری از فرآیندهای صنعتی، به‌ویژه در صنایع پتروشیمی، کاربرد گسترده‌ای دارند.

در صنایع پتروشیمی، کاتالیست‌های ناهمگن به‌طور عمده در فرآیندهایی مانند تولید پلیمرها، تولید مواد آروماتیک (مثل بنزن، تولوئن، زایلن)، و پالایش نفت استفاده می‌شوند. یکی از کاربردهای کلیدی این کاتالیست‌ها در فرآیند کراکینگ است، که برای تولید اتیلن و پروپیلن از هیدروکربن‌های سنگین به‌کار می‌رود.

همچنین، در فرآیندهای آروماتیزاسیون، که برای تولید بنزن و دیگر مواد شیمیایی مهم مانند تولوئن و زایلن استفاده می‌شود، کاتالیست‌های ناهمگن نقش مهمی دارند.

این کاتالیست‌ها علاوه بر افزایش سرعت واکنش‌ها، انتخاب‌پذیری بالایی دارند و می‌توانند به‌طور مؤثری فرآیندها را بهبود بخشند. از آنجا که کاتالیست‌های ناهمگن می‌توانند به‌راحتی از واکنش‌دهنده‌ها جدا شوند، استفاده مجدد از آن‌ها به‌سادگی امکان‌پذیر است، که این امر منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری می‌شود.

کاتالیست ها در چند صنعت مهم استفاده عمده دارند، از جمله این صنایع می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  •  صنایع پالایشگاهی
  •  صنایع پتروشیمی (پلیمری و غیرپلیمری)
  • صنایع محیط زیستی
  • صنایع فولاد

اندازه هر کدام از این صنایع در کشور، میزان تقاضای آن نوع خاص کاتالیست را مشخص می کند. در ایران کاتالیست های پالایشگاهی و پتروشیمی بخش عمدهای از مصرف را شامل می شوند. در حال حاضر در کشور ایران پالایشگاه‌ها و پتروشیمی های مختلفی وجود دارند که هر یک از آن ها به منظور تبدیل مواد خام ورودی خود به محصولات با ارزش افزوده بیشتر، نیاز به کاتالیست دارند.

بدیهی است که تنوع کاتالیست های مصرفی در صنعت پتروشیمی، به دلیل تعدد فرایندها و محصولات، بیشتر از صنعت پالایشگاهی باشد. به طور کلی برای درک بازار کاتالیست های صنعتی در ایران، بهترین نوع طبقه بندی، طبقه بندی بر اساس صنایع مصرف کننده است.

از این نظر کلیه بخش های مصرف کننده کاتالیست و تخمین میزان مصرف سالانه آنها در جدول (1) ارائه شده است.

ردیف

دسته بندی کاتالیست‌ها  (براساس صنایع)

مجموع مصرف حدودی (تن بر سال)قیمت حدودی کل بر اساس مصرف (هزار دلار)
1کاتالیست‌های پلیمری (صنایع پتروشیمی)69685,824
2کاتالیست‌های غیر پلیمری (صنایع پتروشیمی)4248246,966
3کاتالیست‌های مختلف (صنایع پالایشگاهی)14508118,826
4کاتالیست‌های مشترک

(صنایع پالایشگاه، پتروشیمی و گاز)

9387240,193

جدول (1): دسته بندی کاتالیست‌ها بر اساس صنعت مصرف کننده در ایران

با توجه به آن که اکثر کاتالیست ها از نوع هتروژن (غیرهمگن) و مبتنی بر یک پایه مخصوص است، تقسیم بندی دیگر کاتالیست‌ها بر مبنای نوع پایه است که در جدول (2) نشان داده شده است:

ردیفدسته بندی کاتالیست‌ها

(براساس نوع پایه)

مجموع مصرف حدودی (تن بر سال)قیمت حدودی کل بر اساس مصرف (هزار دلار)
1آلومینا160925,841
2آلفا آلومینا114661,724
3گاما آلومینا2205216,952
4زئولیت14152121,973
5سایر9727265,319

جدول (2): دسته بندی کاتالیست‌ها بر اساس نوع پایه و میزان مصرف آن‌ها در ایران

فرآیند هابر: نمونه‌ای کلیدی از کاربرد کاتالیست در تولید آمونیاک

کاهش انرژی و هزینه: یکی از مزایای کلیدی استفاده از کاتالیست در فرآیند هابر

فرآیند هابر یکی از مهم‌ترین و کلیدی‌ترین روش‌های مهم در تولید آمونیاک است که از کاتالیست برای آسان‌تر شدن واکنش‌ها استفاده می‌کند. این فرآیند در اوایل قرن بیستم توسط فریش هابر و کارل بوش ابداع شد و اکنون به‌عنوان روشی مهم در تولید انبوه آمونیاک شناخته می‌شود. آمونیاک تولیدی در این فرآیند به‌طور گسترده‌ای در تولید کودهای شیمیایی، مواد منفجره و صنایع داروسازی کاربرد دارد.

در این فرآیند، گازهای ازت (N₂) و هیدروژن (H₂) در دمای بالا و فشار زیاد واکنش می‌دهند تا آمونیاک (NH₃) تولید کنند. واکنش شیمیایی به شکل زیر است:

N2(g)+3H2(g)→2NH3(g)N_2 (g) + 3H_2 (g)

کاتالیست آهن (Fe) یا ترکیبات آن در این فرآیند نقش مهمی دارد. کاتالیست با کاهش انرژی فعال‌سازی واکنش، سرعت واکنش را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد، که بدون آن انجام این واکنش در دما و فشار بالا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نخواهد بود. به‌طور کلی، کاتالیست در این فرآیند باعث کاهش مصرف انرژی، افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های تولید آمونیاک می‌شود.

کاتالیست‌های زیستی (آنزیم‌ها) و اهمیت آن‌ها در فرآیندهای بیوشیمیایی

کاتالیست‌های زیستی یا آنزیم‌ها پروتئین‌های خاصی هستند که نقش کاتالیست را در فرآیندهای بیوشیمیایی ایفا می‌کنند. آنزیم‌ها به‌طور طبیعی در سلول‌های جانداران موجودند و با تسهیل واکنش‌های شیمیایی، سرعت این واکنش‌ها را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهند.

آنزیم‌ها به‌طور خاص در دما و شرایط شیمیایی معتدل‌تری نسبت به کاتالیست‌های صنعتی کار می‌کنند و به همین دلیل برای فرآیندهای زیستی و پزشکی بسیار حیاتی هستند.

اهمیت آنزیم‌ها در فرآیندهای بیوشیمیایی غیرقابل انکار است. آن‌ها در تمام واکنش‌های متابولیک و سلولی شرکت دارند و به تنظیم و کنترل این فرآیندها کمک می‌کنند.

برای مثال، در هضم غذا، آنزیم‌ها مواد مغذی را به اجزای ساده‌تر تبدیل می‌کنند که برای بدن قابل جذب باشد. همچنین در ساخت داروها، تولید مواد شیمیایی و بیوتکنولوژی، از آنزیم‌ها برای انجام واکنش‌های خاص و بسیار دقیق استفاده می‌شود. این کاتالیست‌های زیستی در صنایع مختلفی چون صنایع غذایی، پزشکی، و زیست‌فناوری کاربرد دارند.

کاتالیست‌های پتروشیمی: از تولید سوخت تا فرآورده‌های شیمیایی

کاتالیست‌های پتروشیمی در فرآیندهای صنعتی مربوط به تولید سوخت و محصولات شیمیایی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند. این کاتالیست‌ها با تسهیل واکنش‌های شیمیایی و کاهش نیاز به دما و فشار بالا، سرعت تولید را افزایش می‌دهند و در نتیجه هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهند.

در صنایع پتروشیمی، کاتالیست‌ها به‌طور گسترده‌ای در فرآیندهایی همچون کراکینگ، آروماتیزاسیون و تبدیل گازهای طبیعی به سوخت‌های مایع استفاده می‌شوند.

یکی از کاربردهای برجسته کاتالیست‌های پتروشیمی، فرآیند کراکینگ است که در آن هیدروکربن‌های سنگین به هیدروکربن‌های سبک‌تر مانند اتیلن و پروپیلن تبدیل می‌شوند.

این مواد در تولید پلاستیک‌ها و سایر مواد شیمیایی پایه استفاده می‌شوند. همچنین در فرآیند آروماتیزاسیون، کاتالیست‌ها به تبدیل هیدروکربن‌های سبک به مواد آروماتیک همچون بنزن، تولوئن و زایلن کمک می‌کنند، که این مواد در تولید محصولات شیمیایی مختلف از جمله مواد دارویی، رنگ‌ها و پلاستیک‌ها کاربرد دارند.

کاتالیست‌های مورد استفاده در این فرآیندها می‌توانند هم از نوع همگن (که واکنش‌دهنده‌ها و کاتالیست در یک فاز هستند) و هم از نوع ناهمگن (که کاتالیست در فازی جدا از واکنش‌دهنده‌ها قرار دارد) باشند. در صنعت پتروشیمی، کاتالیست‌های ناهمگن معمولاً رایج‌تر هستند زیرا امکان جداسازی آسان آن‌ها از محصول نهایی را فراهم می‌کنند.

پروموترها و شتاب‌دهنده‌ها: افزایش عملکرد کاتالیست‌ها

 پروموترها و شتاب‌دهنده‌ها مواد افزودنی هستند که به‌طور عمده برای بهبود عملکرد کاتالیست‌ها در فرآیندهای شیمیایی استفاده می‌شوند. پروموترها با بهبود ویژگی‌های سطحی کاتالیست، مانند افزایش تعداد سایت‌های فعال، باعث افزایش فعالیت و پایداری آن‌ها می‌شوند و در برخی واکنش‌ها مانند هیدروژناسیون کمک می‌کنند تا انتخاب‌پذیری واکنش بهبود یابد. از سوی دیگر، شتاب‌دهنده‌ها سرعت واکنش‌های کاتالیستی را افزایش می‌دهند و در فرآیندهایی که نیاز به تغییر سریع ترکیبات دارند، مانند تولید سوخت، نقش مهمی ایفا می‌کنند. این مواد با تسهیل انتقال الکترون یا بهبود شرایط سطح کاتالیست، واکنش‌ها را سریع‌تر و کارآمدتر می‌کنند.

کاتالیست های مصرفی در صنایع پتروشیمی

مجتمع های پتروشیمیایی جهت تبدیل برش های هیدروکربوری و گاز طبیعی به محصولات نهایی از فرایندهای مختلفی استفاده می‌نمایند. به طور معمول فرایندهای موجود در مجتمع‌های پتروشیمی را می‌توان به دو دسته زیر تقسیم نمود:

  •  پلیمری
  • غیرپلیمری

در شکل‌های 1 و 2 به ترتیب حجم مصرف و وضعیت دانش فنی هر یک از کاتالیست های مرتبط با فرآیندهای غیرپلیمری و پلیمری صنعت پتروشیمی اشاره شده است.

حجم مصرف کاتالیست های غیر پلیمری

شکل (1): حجم مصرف و وضعیت دانش فنی هر یک از کاتالیست‌های غیر پلیمری

حجم مصرف کاتالیست های پلیمری

شکل (2): حجم مصرف و وضعیت دانش فنی هر یک از کاتالیست‌های پلیمری

همانطور که مشاهده می‌شود برخلاف کاتالیست های پالایشگاهی، کاتالیست های مورد استفاده در صنعت پتروشیمی از تنوع بسیار زیادی برخوردار است و حجم تقاضا نیز در قیاس با کاتالیست های پالایشگاهی بیشتر است.

با توجه به تنوع و تعدد کاتالیست های مصرفی در مجتمع‌های پتروشیمی همانطور که در شکل‌های (1) و (2) نیز نشان داده شده است، بخش قابل توجهی از کاتالیست های مصرفی در این بخش از صنعت، به طور مستقیم از خارج از کشور وارد می‌شود.

علیرغم تفاوت‌های بنیادی میان دو صنعت پالایشی و پتروشیمی از حیث مواد اولیه و محصولات تولیدی، واحدهای فرایندی مشابهی در هر دو صنعت وجود دارد. برخی از فرایندهای مشترک در مجتمع های پالایشی و پتروشیمیایی عبارتند از:

  • ریفورمینگ با بخار (Steam Reforming) جهت تولید هیدروژن و گاز سنتز
  • HTSC and LTSC
  •  بازیابی گوگرد (SRU)
  •  حذف گوگرد

در شکل (3) حجم مصرف هر یک از این کاتالیست‌ها به تفکیک نشان داده شده است. با توجه به پیچیدگی‌های کمتر کاتالیست های مشترک و همچنین پایین بودن حساسیت‌های فرایندی این کاتالیست ها، بخش عمده ای از این کاتالیست ها توسط شرکت‌های داخلی تولید و عرضه می‌گردد.

حجم مصرف کاتالیست در پالایشگاه و پتروشیمی

شکل (3): حجم مصرف هر یک از این کاتالیست‌های مشترک در صنایع پالایشگاهی و پتروشیمی

چالش‌ها و نوآوری‌ها در توسعه کاتالیست‌های صنعتی

چالش‌ها و نوآوری‌ها در توسعه کاتالیست‌های صنعتی همواره در حال تغییر هستند، زیرا نیاز به بهبود کارایی، کاهش هزینه‌ها و افزایش پایداری کاتالیست‌ها در فرآیندهای شیمیایی ضروری است.

یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها، طول عمر محدود کاتالیست‌ها است. بسیاری از کاتالیست‌ها به مرور زمان با کاهش فعالیت مواجه می‌شوند که به دلیل سمی شدن یا تجمع محصولات واکنش روی سطح کاتالیست است. این مسئله به افزایش هزینه‌های نگهداری و تعویض کاتالیست‌ها منجر می‌شود.

در پاسخ به این چالش‌ها، نوآوری‌ها در حوزه‌های مختلف همچون بهبود مواد کاتالیستی، افزایش پایداری و کاهش هزینه‌های تولید در حال گسترش هستند. برای مثال، نانوکاتالیست‌ها به‌دلیل داشتن سطح فعال بیشتر و اندازه کوچکتر، می‌توانند عملکرد بهتری در فرآیندهای صنعتی ارائه دهند.

همچنین، استفاده از کاتالیست‌های بازیافتی و طراحی کاتالیست‌های مقاوم‌تر در برابر شرایط سخت محیطی می‌تواند به کاهش هزینه‌ها و افزایش پایداری کمک کند. این نوآوری‌ها در حال ایجاد تغییرات عمده‌ای در صنایع شیمیایی، پتروشیمی و بیوتکنولوژی هستند و می‌توانند تأثیرات مثبتی بر بهینه‌سازی فرآیندها و کاهش اثرات زیست‌محیطی داشته باشند.

کاتالیست های پالایشگاهی

پالایشگاههای نفت به منظور تبدیل نفت خام به محصولات مصرفی همچون گاز مایع (LPG)، بنزین، نفت گاز، نفت سفید و نفت کوره نیاز به فرایندهای کاتالیستی مختلفی دارند.

هر چه نرخ تبدیل نفت خام به محصولات سبکتر (بنزین و دیزل) و دارای استاندارد کیفی و زیست محیطی بالاتر، بیشتر باشد تعداد فرایندهای کاتالیستی نیز بیشتر و متنوع تر و در نتیجه میزان مصرف کاتالیست‌ها نیز بیشتر خواهد بود.

به طور معمول واحدهای پالایشگاهی را می توان به دو دسته تقسیم کرد، که در حال حاضر کاتالیست های مهم و پرکاربرد صنعت پالایش کشور بر اساس این تقسیم بندی عبارتند از:

  •  کراکینگ بستر سیال (FCC / RFCC)
  •  کراکینگ با هیدروژن / آیزوماکس (Hydrocracking)
  • ریفورمینگ نفتا (Naphtha Reforming)
  •  تصفیه هیدروژنی (Hydro Treating)
  • ایزومریزاسیون (Isomerization)

حجم مصرف کاتالیست های مهم

شکل 4: حجم مصرف انواع کاتالیست‌های مهم صنعت پالایش کشور (تن / سال)

سه کاتالیست اول اشاره شده در بالا متعلق به فرایندهای تبدیلی می باشند و دو کاتالیست باقی نیز به منظور تولید محصولات منطبق با استانداردهای کیفی و زیست محیطی از جمله فرآیندهای کاهش میزان گوگرد و ترکیبات آروماتیکی مورد استفاده قرار می گیرند.

طی سال‌های گذشته با اجرایی شدن طرح‌های توسعه‌ای پالایشگاه‌های موجود جهت ارتقای الگوی پالایشی از دو جهت کمی و کیفی، واحدهای متعدد فرایندی، طراحی و احداث گردید.

به طور مثال طی سال‌های 90 و 91 دو پالایشگاه آبادان و امام خمینی اراک در طرح های توسعه ای خود موفق به راه اندازی واحدهای FCC و RFCC شدند و بعد از بهره برداری از این واحدها میزان تولید محصولات ارزشمند و با کیفیت همچون بنزین افزایش قابل توجهی پیدا کرد و از طرف دیگر میزان تولید محصولات سنگین و کم ارزش همچون نفت کوره نیز کاهش پیدا کرد.

این در حالی است که واحدهای فرایندی FCC و RFCC در کل کشور سالانه در شرایط اسمی خود چیزی در حدود 13.500 تن کاتالیست نیاز دارند.

یکی دیگر از کاتالیست‌های پراهمیت صنعت پالایش می توان به کاتالیست های کیفی سازی تصفیه با هیدروژن (HDS) اشاره نمود که با توجه به اجرایی شدن استانداردهای کیفی و زیست محیطی برای محصولات تولیدی در پالایشگاه‌ها، این کاتالیست‌ها نیز به منظور کاهش میزان گوگرد موجود در فراورده های هیدروکربوری به طور گستردهای مورد استفاده قرار می گیرد.

شکل‌ 5 نشان دهنده حجم مصرف و چگونگی توزیع توانایی تولیدکنندگان داخلی و حجم مصرف کاتالیست‌های مهم صنعت پالایش کشورآورده شده است.

تولیدکنندگان داخلی کاتالیست‌

شکل (5) حجم مصرف و چگونگی توزیع توانایی تولیدکنندگان داخلی کاتالیست‌های مهم صنعت پالایش کشور (تن / سال)

امروزه بسیاری از کاتالیست های مورد نیاز صنعت نفت در بخش های مختلف توسط نیروهای متخصص کشورمان در حال تولید می باشد و امید است که بزودی بتوانیم از واردات کاتالیست های خارجی در این صنعت بی نیاز شویم.

آینده کاتالیست‌ها: نقش آن‌ها در صنایع سبز و پایدار

آینده کاتالیست‌ها به‌طور فزاینده‌ای با تمرکز بر صنایع سبز و پایدار در حال شکل‌گیری است. کاتالیست‌ها به‌عنوان ابزارهای کلیدی در فرآیندهای شیمیایی می‌توانند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی، کاهش تولید آلاینده‌ها و بهینه‌سازی منابع ایفا کنند. در آینده، کاتالیست‌های کارآمدتر و زیست‌سازگارتر توسعه خواهند یافت که فرآیندهای صنعتی را به‌سمت پایداری بیشتر هدایت می‌کنند.

این کاتالیست‌ها به‌ویژه در صنایع انرژی تجدیدپذیر و بیوتکنولوژی نقش حیاتی خواهند داشت. برای مثال، در فرآیندهایی مانند تولید سوخت‌های زیستی، پاکسازی گازهای گلخانه‌ای، و تولید مواد شیمیایی پایدار، کاتالیست‌ها می‌توانند به کاهش تاثیرات منفی بر محیط‌زیست کمک کنند. همچنین، کاتالیست‌های سبز که از مواد اولیه تجدیدپذیر و غیرسمی ساخته می‌شوند، می‌توانند به‌طور قابل توجهی اثرات زیست‌محیطی فرآیندهای صنعتی را کاهش دهند.

در مجموع، نوآوری‌های آینده در طراحی کاتالیست‌ها بر بهبود عملکرد و کارایی، همراه با کاهش اثرات منفی بر محیط‌زیست، تمرکز خواهد داشت و موجب تحول در صنایع سبز و پایدار خواهد شد.

 

سوالات متداول کاتالیست

کاتالیست چیست و چگونه کار می‌کند؟

کاتالیست ماده‌ای است که سرعت واکنش‌های شیمیایی را افزایش می‌دهد بدون اینکه خود مصرف شود. این کار با کاهش انرژی فعال‌سازی و ارائه مسیر کم‌انرژی‌تر برای واکنش انجام می‌شود. کاتالیست‌ها می‌توانند در صنایع، محیط زیست و فرآیندهای بیوشیمیایی کاربرد داشته باشند.

انواع کاتالیست کدامند؟

کاتالیست‌ها به چهار دسته اصلی همگن، ناهمگن، خودکار و زیستی (آنزیم) | تقسیم بندی می شوند.

کاتالیست‌ها در صنایع چه کاربردی دارند؟

کاتالیست‌ها در صنایع مختلف از جمله پتروشیمی، پالایش نفت، تولید سوخت، تولید آمونیاک و صنایع محیط زیستی کاربرد دارند. آن‌ها سرعت واکنش‌ها را افزایش داده، مصرف انرژی را کاهش می‌دهند و کمک می‌کنند آلاینده‌ها به حداقل برسند.

چرا کاتالیست‌ها برای محیط زیست و صنایع سبز اهمیت دارند؟

کاتالیست‌ها با کاهش انرژی مصرفی و افزایش کارایی واکنش‌ها، به تولید محصولات با آلایندگی کمتر و مصرف انرژی کمتر کمک می‌کنند. در صنایع سبز، مانند تولید سوخت‌های زیستی و کاهش گازهای گلخانه‌ای، آن‌ها نقش حیاتی در پایداری و کاهش اثرات محیط زیستی دارند.