بنزوئیل پروکساید یک ترکیب شیمیایی با ساختار شیمیایی (C6H5CO)2O2 است. ماده شیمیایی بنزوئیل پروکساید با نام اختصاری BzO2 یا BPO نیز شناخته می‌شود. این ماده جامد بلوری دانه ای سفید با بوی ضعیف بنزالدئید است که حلالیت کمی در آب دارد اما در حلال‌های دیگری همچون استون، اتانول و بسیاری از حلال‌های آلی دیگر محلول است.
نام دیگر بنزوئیل پراکسید، دی بنزوئیل پراکسید نیز می باشد و بنزوئیل پراکسید در دسته بندی پراکسید های آلی جزء آسیل پراکسید ها می باشد. آسیل پراکسید ها منبع خوبی برای تولید رادیکال‌های آزاد در واکنش‌های پلیمریزاسیون زنجیری می‌باشند. شکل (1) نشان دهنده ساختاری مولکولی دی بنزوئیل پروکساید است.
شکل (1): ساختاری مولکولی دی بنزوئیل پروکساید
بنزوئیل پراکسید یک ماده شیمیایی است که در صنعت به چهار حالت مورد استفاده قرار می‌گیرید که عبارت اند از:
- بنزوئیل پراکسید پودری آب دار
- بنزوئیل پراکسید پودری بدون آب
- بنزوئیل پراکسید خمیری سوسپانسیون شده
- بنزوئیل پراکسید مایع محلول شده در حلال های آلی
طبق پیشنهاد شرکت آکزونوبل برای بنزوئیل پراکسید پودری بهترین دمای نگهداری زیر 25 درجه سانتیگراد می باشد که بنزوئیل پراکسید پودری بتواند کیفیت خود را به خوبی حفظ کند. ساختار شیمیایی بنزوئیل پراکسید C6H5CO)2O2) بوده، که دو گروه بنزوئیل به گروه پراکسید پیونده داده شده است.
دمای شروع به تجزیه خود به خودی بنزوئیل پراکسید پودری حدود 55 درجه سانتیگراد بوده و باید برای جلوگیری از خطرات انفجار و آتش سوزی زیر این دما نگهداری شود. از تجزیه بنزوئیل پراکسید عمده ترکیبات مواد شیمیایی که تولید می‌شوند عبارتند از:
- کربن دی اکسید
- بنزن
- بنزوئیک اسید
- دی فنیل
- فنیل بنزوات
فرآیند تولید بنزوئیک پروکساید
معمولا برای تولید بنزوئیک پراکساید از یکی از دو فرآیند زیر استفاده می‌شود:
فرآیند اول:
ساخت بنزوئیل پراکسید از بنزویل کلراید (Benzoyl Chloride) و باریم پراکسید با استفاده از واکنش زیر:
2C6H5COCl+BaO2 -> (C6H5CO)2O2+BaCl2
فرآیند دوم:
تولید بنزوئیل پراکسید واکنش بین بنزویل کلراید با آب اکسیژنه (هیدروژن پراکسید) و سدیم هیدروکسید با استفاده از واکنش زیر:
2C6H5COCl+H2O2+2NaOH -> (C6H5CO)2O2+2NaCl+2H2O2